राजस्थानी लोकगीत

30/03/2012 12:23

 

राजस्थानी लोकगीत

 
लोकगीत
शादी-ब्याह रां गीत
   

लोकगीत

धरंती धोरां री

आ तो सुरंगां न सरंमाव, ई परं दंव रंमण न आव, 
ई रो जस नरं नारी गाव, धरती धोरा री !
सूरंज कण कण न चमकाव, चन्दो इमरंत रंस बरंसाव,
तारां निरंछावळं करं ज्याव, धरती धोरा री !
काळां बादळिंया घहरांव , बिरंखा घूघरिंया घमकाव,
बिजळंी डंरंती ओळां खाव, धरती धोरा री !
लुळं लुळं बाजरिंयो लरांव , मक्की झालो दं रं बुलाव,
कुदरंत दोन्यू हांथ लुटांव , धरती धोरा री !
पंछी मधरां मधरां बोल,मिसरी मीठ सुरं स्यू घोळं,
झीणूं बायरिंयो पंपोळं , धरती धोरा री !
नारां नागौरी हिंद ताता मदुंआ ऊंटं अणूंता खाथा !
ई रं घोडां री क बातां ? धरती धोरा री !
ई रो चित्तौडां गढं लूंठो ,ओ तो रंण वीरारो खूंटां
ई रो जोधाणूं नौ कूंटां, धरती धोरा री !
आबू आभ रं परंवाण, लूणी ग़ंग़ाजी हं जाण,
ऊभो जयसलमरं सिवाण , धरती धोरा री !
ई रो बीकाणूं गरंबीलो , ई रो अलवरं जबरं हंठीलो,
ई रो अजयमरं भड्‌ंकीलो, धरती धोरा री !
जपरं नगरिंयां म पटंरांणी ,कोटं बूंदी कद अणजाणी !
चामल कव आं री काणी , धरती धोरा री !
कोनी नांव भरंतपुरं छोटां, घूम्यो सूरंजमल रो घटां ,
खाई मात फ़िरंगी , धरती धोरा री !
ई स्यूं नहं माळंवो न्यारो,मोबी हंरिंयाणी हं प्यारो,
मिलतो तीन्या रो उजियारो, धरती धोरा री !
ईडंरं पालनपुरं हं ई रां,साग़ी जामण जाया बीरां,
अ तो टुंकडां मरुं रं जी रां, धरती धोरा री !
ई न तनडां मनडां वारा,ई परं जीवण प्राण उंवारां,
ई री धजा उडं गिगनारा,धरंती धोरारी !
ई रं सत री आण निभावां , ई रं पत न नहं लजावां,
ई न माथो भंटं चढ.वां, मायडं कोडां री ,धरंती धोरारी !

(रंचनाकारं) कन्हंयालाल सठिया

वीरं प्रताप (दंश भक्ति कविता)

रांणा धीरं धरंम रंखवाळां थूं रंघुकुल रां वटंवाळां
थूं रंजवटं रां वटंवाळां

वीरं प्रताप रांम रां पोता जस रां जगत उजाळां
भलां पालणो खळां खपणो चौसठ घडीआपरां चाळां

दो दरिंयाव तरंया इक साथ चटंक चढंवा वाळां
खम्या क्रोडं दुंख छोडं सभी सुख खम्या न खोटं खवाळां

मवाडां मवाडं बणाई रंजवटं री पटंसाळां
एडीठौडं न दियो अंगोठो बढ.तो गयो बढ.ळां

थारो नाम कान सुण हांव मुकना मद दंताळां
मिनखापणो सिखायो साग मनख मात्र रां बाला

खोटां री छाती म खटंक हांल हांथ रां भाला
एकलिंग रं रिंया आसरं दिया दुंसमणां टांळ

 

महांरांज चतरंसिंहं

वर्तमान रांजनतिक स्थिति परं कटांक्ष
(हंास्य व्यंग्य की कविता)

अभूतपूर्व उपाय

भूत पिशाच निकटं नहं आव
महांवीरं जब नाम सुनाव
ई चौपाई क कारंण
असम्बली म बठयोडां सगळां मंत्री
रोजीना दोनूं टंम
हंनुमान चालीसा को पाठ करं हं
बां न विस्वास हं कि
रांमजी री कृपा सूं
औरं हंनुमानजी क डंरं सूं
भूत उणांक निकटं नी आवगा
ओरं ब कद बी
भूतपूर्व नी कुहांवगा।

(रंचनाकारं) घनश्याम अग्रवाल

इलाज (हंास्य व्यंग्य की कविता)

आती हुंई कारं स्यूं
एक नौजवान टंकरांग्यो
टांग़ टूंटी,
फ़रं बी बीन मुळंकता दंख
कारं वाळां चकरांग्यो।
नौजुवान धीरं सी बोल्यो -
"प्लीज, मन्न हांस्पीटंल मना ल चालो
टांग टूंटंबा स्यूं
म्हांरी तकदीरं खुल जावगी
सात साल स्यूं बकारं हूं
इब नौकरी नी तो नीं
कम स कम भीख तो मिल जावगी।"

(रंचनाकारं) घनश्याम अग्रवाल

मरुंधरं वंदणा

क्रोडं क्रोडं कंठा सूं गावां म्हं इणरां जगान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान
म्हांरां रूंडां रांजस्थान !
इण धरंती रां जंगी जोधा, रांणा पीथळं - सा नामी
आजादी रीअलख जगावण, भिडिंया दुंस्मण सामी
हंल्दीघाटी कथासुणाव,जस रांउडंतनिसाण
म्हांंरां प्यारां रांजस्थान !
गोरां - बादल जमल - फ़ता ,दरंगौ जस फ़लायो
पन्ना धाय कटांयौसुत न, पाणी कठ लजायौ
भामाशाहं- सो दानी जनम्यो, दीन्यौ सरंबस दान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !
वीरं हंमीरं हंठीलौ रांखी, सरंणागत री टंक
अमरंसिंहं री अमरं कटांरी ,थी लाखां म एक
साततवा गौरी रां फ़ोडंया , प्रिथीरांज रां बाण
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !
भाखरं भाखरं सूरं जनमिया, जुग जुग चल कहांणी
सीस काटं सनाणी भजी ,अमरं हांयगी रांणी
सती पदमण कूख उजाळंी , थरंप दियौ बलिदान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !
भगत सिरोमणि मीरांबाई ,सांवरंय न मोय लियौ
जहंरं कटांरां पीगी , वासन नौसरं हांरं बणाय लियौ
गूंज उठी जस गौरंव गाथा , चिमक्यौ अंबरं भान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !
रंग - रंगीली इण धरंती प ,चंबळं सोनौ बरंसाव
रांजस्थान नहंरं रां पाणी , आंगण हंरिंयौ करं जाव
गोरागोराधोरामाथ , निपजसात्यूं ई धान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !
मरूंधरं मा री मरंजादा रां, मौडं बंध्यो छ माथ
जद जद बिगुल बज सीमा प , सीस बीजणौ जाग
रंगत पसीनौ सींच जिणरां, दंस बण बळंवान
म्हांरां प्यारां रांजस्थान !

रांम निवास सोनी

ारंखा - बींनणी ( प्रकृति रो वर्णन )

लूम - झूम मदमाती, मन बिलमाती ,सौ बळं खाती ,
गीत प्रीत रां गाती , हंसती आव बिरंखा बींनणी ।
चौमास म चंवरी चढ.न , सावण पूगी सासरं
भरं भादव ढंळं जवांनी , आधी रंगी आसरं
मन रां भद लुकाती , नणा आंसूडां ढ.ळ्काती
रिंमझिम आव बिरंखा बींनणी ।
ठुमक ठुमक पग धरंती , नखरां करंती
हिंवडां हंरंती , बींंद - पगलिया भरंती
छम छम आव बिरंखा बींनंणी ।
तीतरं बरंणी चूंदडीण काजळंया री कोरं
प्रम डांरं म बंधती आव रूंपाळं गिणगोरं
झूठी प्रीत जताती , झीण घूंघटं म सरंमाती
ठगतीआव बिरंखा बींनणी ।
घिर - घिरं घूमरं रंमती ,रुंकती थमती
बीज चमकती, झब - झब पळंका करंती
भंवती आव बिरंखा बींनणी ।
आ परंदंसण पांवणी जी , पुळं दंख नीं बळां
आलीजा रं आंगण म करं मनां रां मळां
झिरंमिरं गीत सुणाती , भोळं मनडं न भरंमाती
छळंती आव बिरंखा बीनंणी ।

रंवतदान

आरंती उतारंजो !

प्रीत नं पसारंजो !
बरं नं बिसारंजो !
गांठ नीं घणी कसो ,
रांडं गत मगरंजो !

बाळंजो न काळंजो ,
काळंजां न गरंजो !
रांखजो निभावजो ,
हंत नी न झारंजो !

रांम रंहं रंहंीम रंहं
जूण न सुधारंजो !
रांम - खुदा एक हं ,
किण न ई पुकारंजो !

हिंन्दूं मुसळंमान सिख ,
दंश ; मिळं, संवारंजो !
फ़णकणाव नाग , फ़ण
काटंजो - बंधारंजो !

आबरुं रुंखाळंजो ,
रुंळं रंयी बुहांरंजो !
थ बडां क म्हं बडां ,
अहंम मत फ़िंगारंजो !

काच सूं मिळंया करो ,
साच सवीकारंजो !
ज मिनख मिळं कठ ,
आरंती उतारंजो

रांजन्द्रं स्वर्णकार

¯ÖÖŸÖôû ¸ü ¯ÖߣÖôû

अरं घास री रोटी हंी जद बन बिलावडां ल भाग्यो ।
नान्हां सो अमरंयो चीख पडं्यो रांणा रो सोयो दुंख जाग्यो ।

हूं लडंयो घणो हूं सहंयो घणो
मवाडीमान बचावण न ,
हूं पाछ नहंी रांखी रंण मं
बरंया रो खून बहांवण मं ,

जद याद करूं हंळंदी घाटी नणा म रंगत उतरं आव ,
सुख दुंख रो साथी चतकडां सूती सी हूंक जगा ज्याव ,

पण आज बिलखतो दंखूं हूं
जद रांज कंवरं न रोटी न ,
तो क्षात्र - धरंम न भूलूं हूं
भूलूं हिंदवाणी चोटी न

महंलां मं छप्पन भोग जका मनवारं बिना करंता कोनी ,
सोन री थाळंयां नीलम रं बाजोटं बिना धरंता कोनी ,

अ हांय जका करंता पगल्या
फ़ूला री कंवरी सजां परं ,
ब आज रूंळं भूखा तिसिया
हिंदवाण सूरंज रां टांबरं ,

आ सोच हुंई दो टूंक तडंक रांणा री भीं बजरं छाती ,
आंख्यां म आंसू भरं बोल्या मं लिख स्यूं अकबरं न पाती ,
पण लिखूं किंयां जद दंख हं आडांवळं ऊंचो हिंयो लियां ,
चितौडं खडंयो हं मगराम विकरांळं भूत सी लियां छियां ,

मं झुकूं कियां ? हं आणा मन
कुळं रां कसरिंया बानां री ,
मं बुझूं किंयां ? हूं सस लपटं
आजादी रं परंवानां री ,

पण फ़रं अमरं री बुसक्यां रांणा रो हिंवडां भरं आयो ,
मं मानूं हूं दिल्लीस तन समरांटं सनसो कवायो ।
रांणा रो कागद बांच हुंयो अकबरं रो सपनूं सो सांचो
पण नण करंयो बिसवास नहंी जद बांच बांच न फ़िरं बांच्यो ,

क आज हिंमाळां पिघळं बह्यो
क आज हुंयो सूरंज सीटंळं ,
क आज सस रो सिरं डांल्यो
आ सोच हुंयो समरांटं विकळं ,

बस दूंत इसारो पा भाज्या पीथळं न तुरंत बुलावण न ,
किरंणां रो पीथळं आ पूग्यो ओ सांचो भरंम मिटांवण न ,

बी वीरं बाकुडं पीथळं न
रंजपूती गौरंव भारी हां ,
बो क्षात्र धरंम रो नमी हां
रांणा रो प्रम पुजारी हां ,

बरंयां रं मन रो कांटां हां बीकाणूं पूत खरांरो हां ,
रांठौडं रंणां म रांतो हां बस सागी तज दुंधारो हां,

आ बात पातस्या जाण हां
घावां परं लूण लगावण न ,
पीथळं न तुरंत बुलायो हां ,
पण टूंटं गयो बीं रांणा रो
तूं भाटं बण्यो बिड्‌ंदाव हां ,

मं आज तपस्या धरंती रो मवाडीपाग़ पग़ां म हं ,
अबबात मन किण रंजवटं रं रंजपूती खून रंगां म हं ?

जद पीथळं कागद ल दंखी
रांणा री सागी सनाणी ,
नीव स्यूं धरंती खसक गई
आंख्यां म आयो भरं पाणी ,

पण फ़रं कहंी ततकाल संभल आ बात सफ़ा हंी झूठी हं ,
रांणा री पाग़ सदा ऊंची रांणा री आण अटूंटी हं ।

ल्यो हुंकम हुंव तो लिख पूछूं
रांणा न कागद खातरं ,
ल पूछ भलांई पीथळं तूं
आ बात सहंी बोल्यो अकबरं ,

म्हं आज सुणी हं नाहंरिंयो
स्याळांंरं साग सोवलो ,
म्हं आज सुणी हं सूरंजडां
बादळं री ओटांं खोवलो ,

म्हं आज सुणी हं चातकडां
धरंती रो पाणी पीवलो ,
म्हं आज सुणी हं हांथीडां
कूकरं री जूणां जीवलो ,

म्हं आज सुणी हं थकां खसम
अब रांंडं हुंवली रंजपूती ,
म्हं आज सुणी हं म्यानां मं
तलवारं रंवली अब सूती ,

तो म्हांरो हिंवडां कांप हं मूंछयां री मोडं मरोडं गई,
पीथळं न रांणा लिख भजो आ बाटं कठ तक गिणां सहंी ?

पीथळं रां आखरं पढ.तां हंी
रांणा री आंख्यां लाल हुंई ,
धिक्कारं मन हूं कायरं हूं
नाहंरं री एक दकाल हुंई ,

हूं भूख मरुं हूं प्यास मरुं
मवाडं धरां आजाद रंव
हूं घोरं उजाडां म भटंकूंं
पण मन मं मां री याद रंव ,

हूं रंजपूतण रो जायो हूं रंजपूती करंज चुकाऊंला,
ओ सीस पडं पण पाघ़ नहंी दिल्ली रो मान झुकाऊंला ।

पीथळं क खिमता बादळं री
जो रोक सूड.ं ऊगाळंी न ,
सिंघा री हांथळं सहं लव
बा कूख मिली कद स्याळंी न ?

धरंती रो पाणी पिव इसी
चातग री चूंच बणी कोनी ,
कूकरं री जूणां जिव इसी
हांथी री बात सुणी कोनी,

आं हांथां म तलवारं थकां
कुण रांंडं कव हंरंजपूती ?
म्यानां रं बदळं बरंयां री
छात्यां म रंव ली सूती ,

मवाडं धधकतो अंगारो आंध्यां म चमचम चमकलो,
कडंख री उठती तानां परं पग पग खांडां खडंकलो ,
रांखो थ मूंछयांएठयोडंी
लोहंी री नदी बहां दंयूला ,
हूं अथक लडूंला अकबरं स्यूं
उजडं्यो मवाडं बसा दयूंला ,

जद रांणा रो संदंशो गयो पीथळं री छाती दूंणी हंी ,
हिंदवाणो सूरंज चमक हां अकबरं री दुंनियां सूनी हंी ।

 

रंचनाकारं ( कन्हंया लाल सठिया )


शादी-ब्याह रां गीत

संकलन- ीमती सुगनीबाई बोहंरां, ीमती कंचनबाई गादिया

1 मंगल सूद रां गीत
सोना रो डांन्डीरांजा रुंपा रां चडां
तोल रं गन्दो रां कंवरं की स्तूरी
य कुणसा तोलाव रांजा य कुणसा मोलाव
मारां सकरां माता जी रं अग चढं जी
दादासा मोलाव गोरां बाबोसा मालाव 
मारां सकरां माताजी रं अंग चढ़ंजी
पीतरं बालूडां रांजा दोरं आशिष
थारी आशिषा फलसी फूलसी
उनी डंण्डीलापसडीबहूं, दंवरं, जीठांण्य, सासु, बहुंरं
लूला लूल पीतरां रं पाय लागो
फल जो व फूल जो रांज बज्यु पसरंजो
लीलडां नारंला लडं द्रोब लूम्बक
नोटं इसी तरंहं दूंसरी बारं मं काकोसा वीरोमा क नाम

2 माताजी रो गीत
लीली सी टांपी न हंरीया सा बागा रं
व कइ (जातक नाम लना) भूरंठां का
माता जो उबा बडंतल जी
मं तो जौवाला जबारां ला
माता जाती डांरी बाटं ज औरं सवक जीरी बाटं
जाती आवला मन भावला भारी दीोवडं दंवला जा
मान चाढ़ं ओ मूरंठां का कवंरं लीलडां नारंला
मान चाढं ओ दंवरं जठांण्या लचपजद लापसीजी
अपनी माता का नाम लना

3छंींक
थान गोरां दादोसा छंक माता ठुंठं
थान गोरां बाबोसा छांक मात ठुंठं
ऋठां मारी आडं भवांनी मारां मांय
सोनारं रं गडांउ ए माता रूंपा रंरं गडांउ
यान रांतौ पौलि पाठं पोवाडं मारी मांय
हांवडां उपरं रांखु माता जीवडां उपरं रांखु
रांखु मारां कालजीया री कोरं मारी मांय
चूरंमा सु पूजु थान लापसी सु पूंजु

4 मंगल सूद रां गीत
माता (अबा नाम) बायरं आय जाती वणा न मडं सांकडां
तडांवो जूगरांज सा रांजोद औरं चूनासा मांडं भी कलो
तडांक धनरांजा सा रांजीद औरं चनासा मांटंमोकलो
तडांक वीमलचन्द सा रांजोद औरं चूनासा माडं मोकलो
माता कूंकू कसरं धारं गलाय नीप जूगरांजसारी कुलबहूं
माता कूंकू कसरं धारं गलाय नीप विमलचन्द कुलबहूं
माता बवनि दीजो लाड़ंण पूत बाइया रां हंवचल चूडां-
चून्दडां शीतलाजो भठांयाणी जो भरुंजी महांदंवीजी

5
माता न ममद लावो भठांयाजी जी
रंखडीरंतन जडंवो सातू बना जी
आग-आग भरूं बाबा बीछं बजरंग बालाजी
जाल मं झूल शीतला पीछंडीमहांदंवजी
हांवड़ां न हांंस ज लावों भटीयाणी जी
तौलढंी पाठं पोवाडुं सातू बना जो
आग-आग भरूं बाला पीछं बजरंग बालाजी
जल मं झूल शीतला पीछंडां महांदंवजी
पगल्या न पायल लावो भठिंयाणी जी
बौछुंड़िंया औरं जडांवों सातू बलाजी

6
खाजा खरंखरिंया नव नवाज झरीया जी
थ तो इण ंडं आवोजी बहूं न धनसुख दं जो
थ तो इण ंडं आवोजी बहूं न माणक सुख दं जो
स ओड़ं पधारोजो थारां कत ल आवोजी
मंडं बाजा बाजजी मंडं कला नाचोजी
मंडं धूपज खवोची भंडं अगरं उजालो जी।

7 छांंठं
मीठंी छांटं सखी ओ सखरीया हूंलरांव
कलश्या रो डंण्ठां पानी (घरं का नाम) माताजी नवाव
कलश्या रो डंण्ठां पानी (काकोसा) माताजी नवाव
कलश्या रो डंण्ठां पानी वीरोसा भक्तजी नवाव।

8 छंीक
लोलडां नारंल चढांऊं मारी मांय
गोरां सासु बहुं छंीक माता ठुंठंी
मरां दंवरं जठांण्या छंीक माता ठुंठंी
मारी आटं भवानी मारी मांय
(इसी तरंहं दूंसरी बारं भी सभी नाम लना)

चौथा माता रो गीत
मनाओ गोरां दादोसा ओ फूटंरां
मनाओ गोरां बाबोसा ओ फूटंरां
जीवन की रंखवाल बालडांरी रंखवाल
मन स रंखवाल थारां कूलरां रंखवाल
साकडां री रांणोया माता चोथ मनायली
नोटं-इसक बाद घरं का कोई भी आदमी माताजी की छांंठं डांल

9 माताजी रो हिंन्डांलो
माताजी रं मन्दिरं मं घालीयो रं हिंन्डांली 2
लख आव लख जाव मारी मांय
एक नहिं आया सूसयोसा ओ सवक
काकोसा ओ सवक
आरी जडुंलीयांरी जात मारी मांय
अबक माताजी पीवु घरं आवण दो
सायब घरं आवण दो
दंसा जडुंलीयां री जात मारी मांय

10 ठांकुरं सा रो गीत
थ मारं आई जो ठांकरं सा पावणा
भरंन भादूंखा री रांत वस्ती रां मलिक
॥चढ़ंतो अबवारी मारो हंलो साम्भलो॥
हंलो साभल न घुडंला ठांमजो
ऊचा तो घालु ओ ठांकरंसा बसणा
लूल लूल लागुली पायी ॥चढ़ंती॥
लच पच रांन्धु ओ ठांकुरं सा लापसी
उपरं लीलडां नारंला॥चढ़ंती॥
पोली पोक्षडुंओ ठांकुरं सा नव गजी
हंरीया मूगारी दालो ॥चढ़ंती॥
गीदी दीबावू ओ ठाकुर सा सावठी
चूतर उतारयो बाचोठ ॥चढ़ती॥
पूरसण वाला ओ ठाकुर सा पदमणी
जोमण वाला साचा दव॥चढ़तो अलवारी
मारा हलो साम्भलो॥

11 हनुमान जी रा गीत
कूण जी चुणायो थारा दवरा हडमान
जो जामो कूणी जी बाबा कुणो जी लगाई गज नीच
दवता म थ बड़ा हडमान जी (हनᄀमान जीः
राजीज चूणायो मारा दवश हनुमान
जा जामो प्रजाओ प्रजा गज नीव ॥दवता म ॥1॥
कित लख आव रूडी बाजडी हनुमान
जो जामी कित लख आव बालूडा रा माय ॥दवता॥ ॥2॥
नो लख आव रूडी बाजडा हनुमान
जी जामी दस लख बालूडा री माय ॥दवथा म॥ ॥3॥
कई ज माग रुडी बाजडी हनुमान
जी जामो कोई जी बालूडी री माय ॥दवता म॥ ॥4॥
पूत ज माग रुडी बाजडी हनुमान
जी जामो अन घन बालूडा री माय ॥दवता म॥ ॥5॥
पुत ज दशा रुडी बाजडी हनुमान
जो जामी अनघन ओ बावा अनघन बालूडी री माय ॥दवता॥ ॥6॥
कई चढ़ाव रुडी बाजडी हनुमान
जी जामी काई ओ बाबा बालूडा री माय ॥दवता म॥ ॥7॥
चूरमो चढाव रूडा बाडा हनुमान
जो जामो बाबा जो जामी धाला बालूडारी माय
दवता म थ बड़ा ओ हनुमानजी बालाजी
थ मार आइजी जी बाला साहीब पावणा
भर न भादखा री रात
लाल लगोठी जी बान्दली सिन्दर की
ऊचा तो घालु लओ बाला साहीब बसाणा
लूल लूल लागु ली पाय ॥लवाल लगोठा॥
चावल रान्धू बाला साहिब उजला
हरीया मूगा री दाल ॥लाल॥
भस दूवाडु ओ बाला साहीब भूरची
गुदली रान्धाव ली खीर ॥लाला॥
लचपच लान्धु बाला साहीब लापसी 
उपर लीलडा नारल ॥लाला॥
पोली तो पोव बाला साहीब नवरगी
तीवण तीस बतीस ॥लाला॥
बासठ तसठ बाला साहीब सारणा 
चोसठ लाग्या र बगार ॥लाला॥
पाठ गडाउ बाला साहीब पाठीया 
चूतर उतारयो बाजोठ ॥लाला॥
पूरसण वाली वाला साहीब पदमणी
झाझर र झणकार ॥लाला॥
जीम्या तो चूठ्या बाला साहीब रुच रहया
दूधा सु चलु य करया ॥लाला॥
13 तजाजी रा गीत
कूल माय दो फूलडा बड़ा जी
एक सुरज दूजो चान्द
उबा सकरा ओ तजाजी थ बडा जी॥1॥
सूरज री कोरण्या तपजी
चान्दा री निर्मल रा ।उबा सकरा। ।2।
कूल माय दो फूलडा बड़ा जी
एक माय र दूजी बाप ।उबा सकरा। ।3।
माय र क उदर उपन्या जी
बाप लडाया छ लाड ।उबा सकरा। ।4।
कूल माय दो फूलडा बड़ा जी 
एक धती दूजी आसमान ।उबा सकरा। ।5।
धरती पर धान नीपज जी
इन्द्र बरसावला नीर ।उबा सकरा। ।6।
कूल माय दो फूलड़ा बडा जी 
एक गाय र दूजो भस ।उबा सकरा। ।7।
गु रा जाया हल खड जी
दूध पीलाबली भस ।उबा सकरा। ।8।

14 रामसा पीर को गीत
इठा सु भरीयो छाबडा रामा पीयर
म तो दवर चूणावन आई हा
रामा पीयर एक बालूडा दव ।1॥
एक बालुडा र कारण मतो रूस्यो गीत मनायो ।रामा।
एक बालुड़ा र कारण म तो चरतीया लपठा चाठयो ।रामा।
चूरमा सु भरीयो बाठको म तो दवरा जीमावण आई ओ
।रामा पीयर एक बालुडा दय।

15 भरूजी दवजी रा गीत
कीणासार आमा सामा ओवरा कालुडा
कोई कीणास री सुर सामी पोल
जो हिडालो मचोली कवर कसरीया कालुडा
दवजी र आमी सामी ओवरा कालुडा
काई भरूजी र सूरज सामी ।हिन्डालो।
कीणासार आया सीगरत पावणा कालुडा
काई कीणासारी हुई मनवार।हीन्डालो।
दवजी र आया सीगरत पावणा कालुडा
की भरुजो र कुई मनवार ।हिन्डालो।
कीणासार दूध कडाईया आवनर कालुडा
काई कीणासार दई दिशावर जाय ।हिन्डालो।
दवजी र दूध कड़ाईया आवर कालुडा
भरुजी र दई दशावर जाय।हिन्डालो।

गणजशजी कल्याणजी रूपजी
थ मार आईजो पावणा जा जामी भरन भादखारी रात
ड़गोका कल्याणदी थारा हमलो भारी जी राज
रुपाला रुपजी थोरी जोत सवाईजी रा
खोडाल गणएशजी थारी महीमा भारी जी राज
ऊचा तो गालु बसणाजी जामो लूल लूल लागु पाय ।डगी।
चावला रान्धू उजलाजी जामी हरीया मूगारा दाल ।डगी।
लच पच रान्धू पसी जी जामी उपर लीलडा नारल,
पोली तो पीवू नवरगी जी जामी तोवण तीस बतीस ।डगी।
घी भरताबू लोलडा जी जामी पापड तलुर पचास।डगी।
बासठ तसठ सारणा जी जासा चोसठ लाग्या र बगार।डगी।
पाठजडावु पाठीया जी जामो चूतर उतारयो बजोठ ।डगी।
पूरसणा वाली पदमणी जी जामी झान्धर र झीणकार।टगी।
चीम्या चूठया रुच रहा जो जामी दूधा सु चलुय कराय।टगी।
डगी का कल्याणजी थारी हमली भारी जी राज
रुपाला रुप जी थारी जोत सवाईजी राज
खोडाला गणएशजी थारी महीमा भारी राज

सीतला माता रा गीत
मत र दरबर चम्पो बोत फल्य मर मय
एकूण तड फूल एकुण छब मर मरी मय
बबोस तोड फूल मतजी छब भर मरी मय
ककोस तोढ फूल ककोस छब भर मरी मय
भरीय भरयी छब मतरी र अग चढ मरी मय
म तू मरी मय बलुड र जनत कर मरी म
नोट-यह चर बलो क नम लन चहिए पबूजी र गीत
इण नगरी म कूण कूण सूथ कूण कूण जग जी
दूखीय जी जग सूखीय जी सूय
जग जी तूत अलूणी मयडी घीव अलणी मयडी जी
इण तो नगरी मय कूणर सूथ कूण कूण जग
सूबी जो पूत सलूण मयड़ी जी घीव सलूणी मयडी जी

बिनयक जी र गीत
थतो सच ह विनयक दव रय पूर म रम रह्य
कूण कूण आवल थर जत नरली री झपट पड
व तो ददोस आव मरी जत नरल री झपट पड
व तो बबोस आव मरी जत नरल री झपट पड

 

आग र गीत 2 3

 

https://www.gloriousindia.com/unleashed/place